ευστάλεια

εὐστάλεια και ιων. τ. εὐσταλίη, ἡ (Α)

[ευσταλής]

1. καλή διάταξη, τοποθέτηση

2. συμμετρία, αναλογία («εὐστάλεια ἐπιθυμιῶν καὶ φόβων», Φιλόδ.)

3. (για στρατεύματα) η ελαφρότητα τού οπλισμού («εὐσταλείᾳ καὶ κουφότητι τῆς Ἰβηρικής στρατιᾱς», Πλούτ.).